Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Ο μικρός χρήσιμος Λεό

Ο Λεό Μπουσκάλια γράφει ότι κάθε μέρα, στο τραπέζι του φαγητού, ο πατέρας του τον ρωτούσε "τι έμαθες σήμερα Λεό;" και ο Λεό απαντούσε δίνοντας ό,τι μικρή ή μεγάλη πληροφορία είχε αντλήσει από κάποιο βιβλίο της οικιακής βιβλιοθήκης. Έτσι κατάφερε να διαβάσει πολλά βιβλία και κάθε φορά να έχει μια έτοιμη απάντηση στην ερώτηση "Τι έμαθες σήμερα Λεό;".
Είπα κι εγώ να ακολουθήσω τη συνταγή του και να αντλώ καθημερινά, ή σχεδόν καθημερινά, από βιβλία, περιοδικά, sites, ταινίες, ξένες σειρές (κατά προτίμηση το CSI, γιατί είναι και φαν της εγκληματολογίας, τουλάχιστον της τηλεοπτικής) τη "μικρή άχρηστη πληροφορία της ημέρας". Τι είναι η "μικρή άχρηστη πληροφορία της ημέρας"; Η "μικρή άχρηστη πληροφορία της ημέρας" είναι η πληροφορία που δεν έχει κανένα απολύτως πρακτικό αντίκτυπο στην καθημερινότητά σου. Είναι η γνώση που σε βοηθά να κάνεις τον έξυπνο στους φίλους σου ή να προσποιείσαι το μορφωμένο στον κοινωνικό σου περίγυρο, ο οποίος μπούχτισε από τις πολλές γνώσεις κι άρχισε να μοιράζει απλόχειρα φέτες-φέτες το περιεχόμενο της γνωστικής του δεξαμενής ολούθε. Η "μικρή άχρηστη πληροφορία της ημέρας" σε βοηθά να απαντήσεις με επιτυχία στις ακυρότερες ερωτήσεις του Trivial Pursuit. Αλλά πρόκειται για προσωρινή χαρά. Σε κάθε επόμενη φορά που θα επιμένεις στην παρέα σου να ξαναπαίξετε για να ξαναγεμίσεις το πιόνι σου με τυράκια, η παρέα θα επιμένει - διαολεμένα όμως - να επιχειρήσετε την εναλλακτική του Cluedo ή ακόμα πιο λιτά του Taboo Παντομίμα.
Οι "μικρές άχρηστες πληροφορίες" δίνουν επίσης τη λύση σε ένα βαρετό καφέ με τους φίλους. Όταν όλα τα θέματα έχουν εξαντληθεί, όλες οι αποτυχημένες ερωτικές ιστορίες έχουν ξεζουμιστεί, όταν η καθημερινότητα έχει περιγραφεί (ξύπνησα στις 8, πήγα δουλειά, τσακώθηκα με το αφεντικό, πήρα αύξηση, πήρα προαγωγή, πήγα γυμναστήριο, έκανα γιόγκα, διάβασα Φρόυντ) κι όταν έχεις μπροστά σου οικεία πρόσωπα που αγαπάς αλλά αγωνίζεσαι να βρείς κάτι να τους πεις...εκεί, έρχεται και μπαίνει στη μέση η "μικρή άχρηστη πληροφορία της ημέρας":
  • Η μήτρα ενός αλόγου έχει μέγεθος όσο μια μπάλα ποδοσφαίρου
  • Η λέξη "καράτι" προέρχεται από τη λέξη "χαρούπι", το οποίο στο παρελθόν εχρησιμοποιείτο ώς μονάδα μέτρησης
  • Ο λόξιγκας πιθανόν να είναι φαινόμενο του αταβισμού (πορεία της εξέλιξης των ειδών προς τα πίσω)
  • Ένα ζευγάρι νάνων έχει 25% πιθανότητα να αποκτήσει φυσιολογικό παιδί

Αναζητήστε και εσείς τη "μικρή άχρηστη πληροφορία της ημέρας". Ποτέ δεν ξέρεις ποιο επικοινωνιακό χάσμα μπορεί να γεφυρώσει.

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

220

Η ζωή σου είναι κίτρινη και αφρίζει.

Η καρδιά σου είναι κόκκινη και σταματά.

Το μυαλό σου είναι σβούρα και γυρίζει.

Η ψυχή σου είναι μωβ και ασφυκτιεί.

Η μορφή σου είναι στρογγυλή και υψώνεται.

Η ματιά σου είναι μπλε και βομβαρδίζει.

Το κορμί σου είναι κορμός και κόβεται.

Σου απλώνω το χέρι και η καρδιά σου σπέρνει.
Σου δείχνω το δρόμο και ο νους σου θερίζει.

Παράλληλες πορείες.
Ασθενικές και βουβές.

Τι κοστίζει η διαδρομή για τον Παράδεισο;

Μια συγκατάβαση και μια θυσία.

Ξέρεις που θα με βρεις.
Μάθε το πως και η στιγμή θα σταματήσει εδώ.



Στο 220.

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Φέσι


Ακόμα και τα 882 φαντάζουν ανεπαρκή. 882 φίλε. Ανέβηκα επίπεδο. Πλέον ξεφεύγω απ τη γενιά των 700 ευρώ. Γίνομαι η γενιά των 900 παρά κάτι. Ένας λόγος λιγότερος να μιζεριάζω. Damn' it. Και πάνω που δοκίμαζα το προφίλ του αδικημένου. Η ζωή συνεχίζει να μου χρωστάει. Αλλά δεν μου χρωστάει πλέον η Ιωάννα. Έδωσε και αναδρομικά. Της ζωής τα περιμένω ακόμα. Αυτά που χρωστάει. Τα αναδρομικά. Αν υποθέσουμε ότι χρωστάει. Το μαντολίνο δεν τραβάει. Άλλες φορές είναι απελευθερωτικό. Άλλες αισθάνομαι σαν πεντάχρονο που το τραβάει η μαμά του στο ωδείο για να μάθει αρμόνιο. Αλλά δεν είναι αρμόνιο γαμώτο...είναι μαντολίνο. Μέχρι και το όνομά του είναι πιο συμπαθητικό από τα άλλα όργανα. Σήμερα έπαιξα το "μαντολίνο" μου στον Κ. Συμπαθητικά. Απρόθυμα. Μάλλον βαρετά, σαν τυπικό κονσέρτο. Σαν βαρετή μαντολινάτα, σαν παλιομοδίτικη καντάδα. Τα τραγούδια του μεροκάματου που λέει κι ο Μιχάλης. Η ανταπόκριση γλυκιά. Ευγενική. Ισχνή. Όπως ευχόμουν. Ακόμα στ' αυτιά μου ηχεί το κόντρα μπάσο. Βαρύ, ασήκωτο, απλά συνοδευτικό, με μια δόση αμανέ στις ανατολίτικες υποχωρήσεις του, με ανυπόφορο κακοπαιγμένο βιολί στις δυτικές αποστροφές του. Αυτό το μπάσο είναι πάντα κόντρα. Κι αυτό το μαντολίνο, μπορεί ποτέ να μη γίνει μαντο-μπάσο. Ίσως να πρέπει να συμβεί αυτό που λέει η Ανθή. Ο συμβιβασμός. Αν δεν μπορείς να διαβάσεις παρτιτούρα, υπάρχει πάντα η ταμπλατούρα. Κι αν δεν μπορείς να εξασκήσεις το αυτί σου, μπορείς πάντα να εξασκήσεις την αριθμητική σου. Η σολ η ψιλή είναι χορδή 1 τάστο 2. Η σολ η μπάσα είναι χορδή 3 τάστο 3. Η σι ύφεση είναι χορδή δύο, τάστο 1 πίσω. Σι ύφεση, συ ύφεση κι εγώ υ-φέσι. Φέσι; Και πάλι η ανατολή κερδίζει στα σημεία.